شالیزارها در چنبره شیرابه ها - وبلاگ شهبازی

به گزارش وبلاگ شهبازی، وقتی از بحران زباله در گیلان گفته می گردد، اولین مکانی که به ذهن همه می رسد محل دفن زباله در سراوان رشت است.

به گزارش خبرنگار وبلاگ شهبازی، این در حالی است که در همه جای این استان سرسبز زباله بیداد می نماید. به ویژه مکان هایی که نزدیک دریا و یا جنگل قرار دارند. اما با این وجود هنوز مدیریت پسماند به معنای واقعی در این استان انجام نمی گردد و در این زمینه ضعف های اساسی وجود دارد.

بحران دپوی زباله ها در جنگل سراوان به رودسر نیز سرایت نموده، به طوری که مدیر کل حفاظت محیط زیست گیلان پیش تر گفته بود در بعضی شهرستان ها نظیر رودسر، مدیریت پسماند حتی از شهرستان رشت هم بدتر است. این شهرستان جزو نقاط گردشگری محسوب می گردد و سالانه گردشگران زیادی به رودسر سفر می نمایند. به همین دلیل فراوری زباله در رودسر به ویژه در کنار رودخانه ها و ساحل دریا بیش از نقاط دیگر است، بنابراین شیرابه ها به محیط زیست این منطقه آسیب می رسانند و سلامت مردم را تهدید می نمایند.

به عنوان نمونه در سه شهررودسر زباله ها در رحیم آباد نزدیکی پارک بهار نارنج، در کلاچای در ساحل نوده و در چابکسر هم پشت پمپ بنزینی در کنار شالیزارهای برنج، تخلیه می شوند.

جانمایی نامناسب کارخانه کمپوست

کارخانه کمپوست این شهرستان در سال 84 با ظرفیت 120 تنی ساخته شد و در سال 90 باوجود مسائل محیط زیستی آغاز به کار کرد. اما این کارخانه در محل مناسبی جانمایی نشد و به همین دلیل زباله های رودسر بدون تفکیک در جنگل ها و سواحل شهرستان تخلیه می گردد که سلامت مردم را تهدید می نماید.

به گفته پیمان رستمی، مدیرعامل یک موسسه محیط زیستی، این کارخانه در حال حاضر تبدیل به سوله شده و از آن فقط برای تفکیک زباله تر و خشک استفاده می گردد. در حال حاضر به دلیل شیرابه هایی که به سمت شالیزارهای اطراف می رود این انتظار وجود دارد که به صاحبان زمین خسارت پرداخت گردد، اما شاهد آن هستیم که کشاورزان آن منطقه همچنان برنجی را در این زمین های آلوده کاشت می نمایند و این برنج به دست مردم می رسد!

کاشت برنج در زمین های آلوده

بحران زباله در رودسر در حالی ادامه دارد که تا به امروز مکان مناسبی برای دفن زباله های برگشتی کارخانه کمپوست رودسر معرفی نشده است، با جابه جایی ریجکت های دپو شده فضای کارخانه، شیرابه های این زباله ها به سمت زمین های کشاورزی سرریز می گردد و بوی نامطبوع همه جا را در برمی گیرد که نگرانی مردم را در پی دارد. طبق آمار ارائه شده از سوی مسئولان ذی ربط، بیش از 5 هزار تن زباله برگشتی در فضای کارخانه کمپوست رودسر وجود دارد که همه این زباله های برگشتی مربوط به شهر رودسر نبوده و بخشی از این زباله ها مربوط به شهرهای هم جوار است.

فاجعه آنجاست که به گفته علی محمدپور، رئیس اداره محیط زیست شهرستان رودسر میزان فراوری زباله براساس سرانه جمعیتی شهرستان بالغ بر 4500 تن درماه است که از این میزان فقط 3 هزار تن زباله جمع آوری وبه شکل ناقص مدیریت می گردد. مابقی هزار و 500 تن زباله دیگربه شکل سرگردان درعرصه های طبیعی رها و پس ازاولین بارندگی های شدید فصلی ازطریق رودخانه ها به دریا می رسد.

لندفیل بهداشتی در انتظار اعتبار

برای حل مشکل زباله در رودسر خرید زمین در کنار کارخانه کمپوست برای دفن بخش دیگری از این زباله ها جزو برنامه های مسئولان این شهرستان است. رودسر بیش از 3 دهه است که برای دفن ریجکت زباله لندفیل ندارد و مسئولان نیز نبود اعتبار را دلیل این موضوع می دانند. قرار است لندفیلی هم جوار کارخانه کمپوست رودسر ساخته گردد که مجوز آن از کمیته پسماند شهرستان و استان گرفته شده است. مشاور طراحی لندفیل نیز دانشگاه علم و صنعت است.

به گفته رضا زنده دل، شهردار رودسر با اجرای این طرح مشکل زباله این شهرستان به صورت مقطعی حل خواهد شد.

به گفته سعید فرج پور عضو شورای شهر رودسر هم یک میلیارد تومان اعتبار برای ساخت لندفیل رودسر در نظر گرفته شد که مورد تائید نیست. زیرا قرار بود 2 میلیارد تومان در نظر گرفته گردد. چراکه یک میلیارد به حل مشکل یاریی نمی نماید.

اما باید دید که آیا ساخت لندفیل به معنای واقعی به حل بحران زباله رودسر که زمین ها و شالیزارهای کشاورزی را تهدید می نماید یاری خواهد نمود یا خیر. آیا همین نزدیکی محل موردنظر برای ساخت لندفیل به زمین های کشاورزی خود تهدیدنماینده نیست؟ تکلیف شیرابه هایی که به زمین های کشاورزی می ریزد چه خواهد شد؟

به گفته پیمان رستمی، زمین موردنظر برای ایجاد لندفیل نزدیک شالیزار برنج و سطح ایستایی آب بالاست که به نظر نمی آید برای لندفیل مناسب باشد. از طرف دیگر شیرابه به سمت شالیزارها حرکت می نماید.

این در حالی است که فرج پور، عضو شورای شهر رودسر معتقد است که اگر دریافتی پسماند خشک را به 3 تن برسانیم سرعت پردازش بیشتر می گردد، فرصت تخمیر گرفته و بوی کمتری منتشر می گردد، سطح ریجکت هم پایین می آید، بنابراین شیرابه کمتر و قابل کنترلی خواهیم داشت.

آموزش برای تفکیک زباله از مبدا

در هرصورت بحران زباله در گیلان موضوعی است که هنوز نه تنها حل نشده، بلکه هرروز بیشتر هم می گردد. به گفته بسیاری از فعالان محیط زیستی قبل از هرکاری باید تفکیک زباله از مبدا را بین مردم فرهنگسازی کرد، وگرنه بحران زباله و خطرات زیست محیطی آن هرگز حل نمی گردد. در این زمینه احتیاج است تا آموزش های اساسی در مدارس روستاها و شهرها انجام گردد تا به کمترین حد فراوری زباله برسیم.