کشف ارتباط تازه میان مصرف شکر و رشد تومورهای سرطانی - وبلاگ شهبازی

به گزارش وبلاگ شهبازی، به نظر می رسد که این جهان با عشاق خوراکی های شیرین مزه سر ناسازگاری دارد و هر روز خبر تازه ای علیه شکر کشف می گردد. محققان زیست شناسی مولکولی بلژیک پس از یک تحقیق 9 ساله دریافته اند که شیرینی جات باعث تحریک رشد تومورها می شوند.

نتایج این تحقیقات که در نشریه Nature Communications منتشر شده، به تشریح پازلی یاری می نماید که سرطان شناسان سالهای سال با آن دست به گریبان بوده اند. شاید چنین دانشی بتواند آغازگر راه نوی برای مبارزه با سرطان به وسیله رژیم غذایی باشد.

تمامی سلولهای غیرسرطانی و عادی بدن انسان انرژی مورد احتیاجشان را از راه تنفس هوازی تامین می نمایند. طی این فرآیند غذای هضم شده شکسته شده و با اعمال واکنش های شیمیایی متعدد که برای وقوع به اکسیژن هم احتیاج دارند، به شکل مولکولهای پر انرژی قابل استفاده سلولی تبدیل می گردد. محصول فرعی اصلی این واکنشها گاز دی اکسید کربن است. اما سلولهای سرطانی اینگونه نیستند. حتی هنگامی که اکسیژن کافی هم برای شکستن مولکولهای گلوکز و تبدیل آنها به سوخت مورد احتیاج سلولها وجود دارد، سلولهای سرطانی ترجیج می دهند انرژی مورداحتیاجشان را از راه تخمیر شکر فراوری نمایند. که این فرآیند بازده انرژی کمتری نسبت به واکنشهای شیمیایی معمولی سلولها دارد. این پدیده را اثر واربورگ نامیده اند.

محققان هم در برنامه نوشان به آنالیز و مشاهده سلولهای مخمر در آزمایشگاه پرداخته اند و دریافتند که فرآیند تخمیر در آنها (درست شبیه چیزی که در سلولهای سرطانی اتفاق می افتد) می تواند باعث تحریک رشد تومور گردد.

یافته های تازه حدس می زنند که مشهورترین ژنهای سرطان زا که به نام پروتئین های راس شناخته می شوند، معمولا با جمع آوری شکر به تغذیه تومورهای مهاجم و پیش رونده می پردازند. به زبان ساده می توان گفت یافته های نو علمی نشان می دهند که شکر سلولهای سرطانی موجود در بدن را بیدار می نماید، تکثیرشان می نماید و به سرعت باعث توسعه شان می گردد.

جان تیولین، زیست شناس ملکولی مدیر این پروژه تحقیقاتی می گوید: مصرف بیش از مقدار شکر می تواند سلولهای سرطانی را به سمت چرخه معیوب تحریک رشد و توسعه سرطان راهنمایی کند.

زیست شناسان معتقدند که دانش تازه در مورد چگونگی تعامل میان شکر و سرطان می تواند پیامدهای فراگیری را در تحقیقات آینده داشته و سمت و سوی مطالعات درمان سرطان را تغییر دهد. تحقیقات پیشین نشان می داد که درمانهای سرطان احتمالا قادرند با اقدامات درمانی هدفمند جلوی علاقه فراوان سلولهای بیمار به شیرینی را بگیرند. اکنون محققان امیدوارند که با یافته های تازه، سرطان شناسها بتوانند استراتژی های تغذیه ای مناسب و نوی را ابداع نمایند تا به درمان بیماران سرطانی بیانجامد.

البته این دانشمندان در گزارش خود اضافه می نمایند که این نتایج فعلا چندان مستند و مستدل نیستند و هنوز نمی توان به دقت و درستی شیوه کار سلولهای سرطانی را تشخیص داد. اما عقل سلیم حکم می نماید که از این پس شکر را در رتبه های بالای فهرست غذاهای سرطان زا قرار دهیم. هرچند که نژاد انسان با چنین فهرستهایی دست از نابودی خود نخواهد کشید و با لذت همچنان به خوردن این سموم باالقوه ادامه خواهد داد.