این خرس غول پیکر رکورد سریعترین انسان دنیا را شکست! - وبلاگ شهبازی

به گزارش وبلاگ شهبازی، طبق اعلام فدراسیون ملی حیات وحش، خرس قهوه ای که با نام خرس گریزلی نیز شناخته می گردد، با پا های جلویی بسیار قدرتمند خود، سریع ترین خرس در بین هشت گونه خرس است که سرعت دویدن آن به 35 مایل در ساعت می رسد.

به گزارش فرادید، البته باید توجه داشت که یک خرس تنها در اوج جوانی و زمانی که سرحال و قبراق است و از نظر تغذیه به خوبی تأمین شده می تواند به چنین شاهکاری دست یابد نه زمانی که تازه از خواب زمستانی بیدار شده و 15 ٪ تا 30 ٪ از وزن بدنش را از دست داده است. در هر صورت، خرس ها با توجه به هیکل بزرگ و سنگین خود به طرز شگفت آوری سریع هستند.

در این گزارش شما را با ویژگی هایی که داشتن چنین سرعتی را برای آن ها ممکن می سازد آشنا می کنیم و به شما می آموزیم که اگر در طبیعت با یکی از آن ها روبرو شدید، چه کاری باید انجام دهید:

آیا می توانید از یک خرس سبقت بگیرید؟

در پاسخ به این سؤال باید بگوییم که حتی سریع ترین انسان شناخته شده روی زمین، یعنی یوسین بولت نمی توانست با حدبیشتر سرعت خود از یک خرس سیاه یا گریزلی سبقت بگیرد. این دونده مشهور جامائیکایی در طی مسابقه ای در سال 2009 در برلین به سریع ترین سرعت ثبت شده به دست انسان دست یافت. او با سرعت باورنکردنی 27.8 مایل در ساعت، 4 مایل سریع تر از رکورد سرعت میانه خودش و بیش از 10 مایل سریع تر از سرعت دوی میانه انسان رکورد زد.

با این حال، این سرعت؛ 7 مایل در ساعت کمتر از حدبیشتر سرعت فرضی یک خرس گریزلی و کمی بیش از 2 مایل در ساعت کمتر از سرعت یک خرس سیاه است. بولت با سرعت دویدنش ممکن است بتواند از یک خرس قطبی یا یک خرس سیاه آسیایی (خرس ماه) که با سرعت 25 مایل در ساعت می دوند، یا یک خرس پاندا یا تنبل که طبق گزارش ها می توانند 20 مایل در ساعت حرکت نمایند، پیشی بگیرد.

اما حتی با این وجود، نمودار های خطی که نشان دهنده سرعت های وحشتناک او هستند نشان می دهد که او - مانند هر انسانی - فقط می تواند حدبیشتر سرعت خود را برای یک تا دو ثانیه حفظ کند، اما یک خرس می تواند سرعت 25 تا 28 مایل در ساعت را برای 2 ثانیه به طور ثابت حفظ کند. بر اساس چندین گزارش از دهه 1930 در پارک ملی یلوستون و بعضی داده های موجود در خصوص سرعت خرس تا به امروز یک انسان معمولی که با سرعت نسبتاً کند 15 مایل در ساعت می دود، به سادگی شانسی نخواهد داشت.

خبر خوب این است که خرس ها و بیشتر حیوانات وحشی در حیات وحش معمولاً ترجیح می دهند از انسان ها دوری نمایند تا اینکه آن ها را تعقیب نمایند. آن ها معمولاً فقط برای محافظت از غذا، توله ها و محدوده زیستی خود به انسان حمله می نمایند.

سرعت انواع گونه های خرس

خرس سیاه آمریکای شمالی: 30 مایل در ساعت

خرس سیاه آسیایی: 25 مایل در ساعت

خرس قهوه ای: 35 مایل در ساعت

خرس قطبی: 25 مایل در ساعت

خرس عینکی: 30 مایل در ساعت

خرس پاندا: 20 مایل در ساعت

خرس تنبل: 20 مایل در ساعت

خرس خورشید: 30 مایل در ساعت

حدبیشتر سرعت خرس ها چند مایل در ساعت است؟!

با وجود هیکل تنومند، غول پیکر، کف پای صاف و لایه ضخیمی از خز که سطح پوست یک خرس را پوشانده و شما فکر می کنید آن ها را سنگین می نمایند، گونه های ترکیبی به طرز شگفت آوری سریع هستند. به ویژه گریزلی ها که دارای تیغه های شانه ای بیرون زده و توده های عضلانی هستند و به اندام های جلویی آن ها برای دویدن و حفاری یاری زیادی می نمایند. این توده ماهیچه ای یک قوز متمایز در قسمت بالایی پشت آن ها ایجاد می نماید که برترین راه برای تشخیص خرس گریزلی از خرس سیاه است.

خرس ها بعلاوه دارای پنجه های تیزی هستند که می توانند بیش از چهار اینچ رشد نمایند، که به آن ها یاری می نماید تا به راحتی روی زمین های نرم راه روند و حرکت نمایند، اما می تواند مانع از دویدن آن ها روی سطوح سخت مانند آسفالت گردد. از آنجایی که اندام های جلویی آن ها کوتاهتر است، به مقدار کافی قوی هستند تا وزن بیشتری را نسبت به پا های عقب خود تحمل نمایند.

این پای کج و نامتوازن مدت هاست که این تصور را برای دانشمندان و محققان ایجاد می نماید که خرس ها نمی توانند در سراشیبی بدوند، اما این فرضیه بار ها و بار ها رد شده است. یک مقاله در سال 1937 در Yellowstone Nature Notes شواهد ارائه و نشان می دهد که خرس گریزلی یا همان کلاب فوت * سرعت بالا رفتنش از یک شیب کندتر از پایین آمدن در سراشیبی بود. جی. ام. مکنزی می گوید: کلاب فوت می توانست اسبی را که در سراشیبی می رفت همراهی کند و از نظر سرعت چیزی از آن کم نداشته باشد، اما این خرس نمی توانست سرعتش را با سرعت اسب در سربالایی رفتن یکی کند.

اگر خرس دیدید چه باید کنید؟

اولاً، می توانید با ایجاد سر و صدای مداوم در حین پیاده روی و ذخیره سازی غذا در جای مناسب از برخورد خرس ها در طبیعت جلوگیری کنید تا این موجودات عمدتاً بی ضرر را به اردوگاه خود جذب نکنید. دوم اینکه بدانید کدام خرس ها در منطقه ای که هستید رفت و آمد می نمایند و چگونه باید آن ها را شناسایی کنید، زیرا گونه های مختلف به واکنش های متفاوتی احتیاج دارند.

به عنوان مثال، اگر با یک خرس سیاه روبرو شدید که رایج ترین خرس در ایالات متحده است و با صورتی صاف و گوش های بلند و نوک تیزش قابل تشخیص است - باید تماس چشمی برقرار کنید، با باز کردن دست هایتان خود را بزرگ نشان دهید و سر و صدا کنید. برعکس، برقراری تماس چشمی با خرس قهوه ای - که با یک قوز برجسته در قسمت شانه قابل تشخیص است - توصیه نمی گردد. به آهستگی از او دور شوید و در جایی پناه بگیرید.

اگر می دانید در منطقه ای هستید که گریزلی ها در آن تردد می نمایند، بهتر است اسپری خرس همراه خود داشته باشید. مهم نیست کدام گونه خرس را می بینید، به آن ها پشت نکرده و هرگز فرار نکنید چرا که غریزه شکارچی بودن، آن ها را وادار به تعقیب شما می نماید.

*کلاب فوت شامل گروهی از شرایط است که در بدو تولد وجود دارد و باعث می گردد هر دو پا خمیده و با زاویه ای شبیه چوب گلف به نظر برسد. این شرایط ناخوشایند پا و مچ پا دردناک نیست. با توجه به مطالعاتی که صورت گرفته است، کلاب فوت یک ناهنجاری پیچیده در پا است که در اثر رشد غیرطبیعی استخوان ها، رباط ها و ماهیچه ها ایجاد می گردد. از نظر بصری، به نظر می رسد پایی که تحت تاثیر پاچنبری قرار گرفته است به سمت داخل و پایین پیچ خورده است. پا کوتاه تر از پای معمولی و عضلات ساق پا کوچک تر خواهد بود. جالب است بدانید که این ویژگی منحصر به فرد در خرس ها برای انسان ها یک بیماری مادرزادی است.